حضرت آیت الله خامنه ای رهبر معظم انقلاب اسلامی سیاستهای کلی اصلاح الگوی
مصرف را پس از مشورت با مجمع تشخیص مصلحت نظام تعیین کردند.
متن سیاستهای کلی اصلاح الگوی مصرف که به روسای قوای سه گانه و رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام ابلاغ شده است بدین شرح است :
بسم الله الرحمن الرحیم
سیاست های کلی اصلاح الگوی مصرف
1ـ
اصلاح فرهنگ مصرف فردی، اجتماعی و سازمانی، ترویج فرهنگ صرفه جویی و قناعت
و مقابله با اسراف،تبذیر، تجمل گرایی و مصرف کالای خارجی با استفاده از
ظرفیت های فرهنگی،آموزشی و هنری و رسانه ها بویژه رسانه ملی.
2ـ آموزش همگانی الگوی مصرف مطلوب.
3ـ
توسعه و ترویج فرهنگ بهره وری با ارائه و تشویق الگوهای موفق در این زمینه
و با تأکید بر شاخص های کارآمدی، مسوولیت پذیری، انضباط و رضایت مندی.
4ـ آموزش اصول و روشهای بهینه سازی مصرف در کلیه پایه های آموزش عمومی و آموزش های تخصصی دانشگاهی.
5- پیشگامی دولت، شرکت های دولتی و نهادهای عمومی در رعایت الگوی مصرف.
6- مقابله با ترویج فرهنگ مصرف گرایی و ابراز حساسیت عملی نسبت به محصولات و مظاهر فرهنگی مروج اسراف و تجمل گرایی.
7-
صرفه جویی در مصرف انرژی با اعمال مجموعه ای متعادل از اقدامات قیمتی و
غیرقیمتی به منظور کاهش مستمر «شاخص شدت انرژی» کشور به حداقل دو سوم میزان
کنونی تا پایان برنامه پنجم توسعه و به حداقل یک دوم میزان کنونی تا پایان
برنامه ششم توسعه با تأکید بر سیاست های زیر:
- اولویت دادن به افزایش بهره وری در تولید، انتقال و مصرف انرژی در ایجاد ظرفیت های جدید تولید انرژی.
- انجام مطالعات جامع و یکپارچه سامانه انرژی کشور به منظور بهینه سازی عرضه و مصرف انرژی.
-
تدوین برنامه ملی بهره وری انرژی و اعمال سیاست های تشویقی نظیر حمایت
مالی و فراهم کردن تسهیلات بانکی برای اجرای طرح های بهینه سازی مصرف و
عرضه انرژی و شکل گیری نهادهای مردمی و خصوصی برای ارتقاء کارایی انرژی.
- پایش شاخص های کلان انرژی با ساز و کار مناسب.
-
بازنگری و تصویب قوانین و مقررات مربوط به عرضه و مصرف انرژی، تدوین و
اعمال استانداردهای اجباری ملی برای تولید و واردات کلیه وسایل و تجهیزات
انرژی بر و تقویت نظام نظارت بر حسن اجرای آنها و الزام تولید کنندگان به
اصلاح فرآیندهای تولیدی انرژی بر.
- اصلاح و تقویت ساختار حمل و نقل
عمومی با تأکید بر راه آهن درون شهری و برون شهری به منظور فراهم کردن
امکان استفاده سهل و ارزان از وسایل حمل و نقل عمومی.
- افزایش بازدهی نیروگاهها، متنوع سازی منابع تولید برق و افزایش سهم انرژی های تجدید پذیر و نوین.
- گسترش تولید برق از نیروگاههای تولید پراکنده، کوچک مقیاس و پر بازده برق و تولید همزمان برق و حرارت.
- بهبود روش های انتقال حامل های انرژی از جمله حداکثر سازی انتقال فرآورده های نفتی از طریق خط لوله و راه آهن.
8- ارتقاء بهره وری و نهادینه شدن مصرف بهینه آب در تمام بخش ها بویژه بخش کشاورزی در چارچوب سیاست های زیر:
- طراحی، تدوین و اجرای سند ملی الگوی مصرف آب در بخش های مختلف و به هنگام سازی آن.
- اعمال سیاست های تشویقی و حمایتی از طرح های بهینه سازی استحصال، نگهداری و مصرف آب.
- تدوین و اعمال استانداردها و ضوابط لازم برای کاهش ضایعات آب، پایش کیفیت منابع آب و جلوگیری از آلودگی آبها.
-
اصلاح الگوی کشت و اعمال شیوه های آبیاری کارآمدتر، ایجاد سامانه های
بهینه تأمین و توزیع آب شرب و بهینه سازی تخصیص و مصرف آب در بخش تولید
براساس ارزش راهبردی و اقتصادی بیشتر.
- برنامه ریزی برای استفاده مجدد و باز چرخانی آب.
-
تدوین و اجرای برنامه های عملیاتی مناسب برای ایجاد تعادل بین منابع و
مصارف آب بویژه در سفره های زیرزمینی دارای تراز منفی و اعمال مدیریت
خشکسالی و سیل، سازگار با شرایط اقلیمی.
9- اصلاح الگوی مصرف نان کشور
از طریق ارتقاء و بهبود شرایط و کیفیت فرآیندهای «تولید و تبدیل گندم به
نان» و «مصرف نان» در چارچوب سیاستهای زیر:
- تمرکز در سیاست گذاری، هدایت و نظارت و تعیین دستگاه متولی تنظیم بازار نان.
-
اعمال سیاست های حمایتی و تشویقی برای ارتقاء سطح بهداشتی مراکز تولید نان
و استفاده از نیروی انسانی ماهر و آموزش دیده در فرآیند تولید نان.
- حفظ ذخیره استراتژیک گندم.
- تنظیم مبادلات تجاری بازار گندم و آرد با هدف تنظیم بازار داخلی.
-
اصلاح ساختار تولید و بهبود فرآیند و توسعه تولید انواع نان های با کیفیت،
بهداشتی و متناسب با ذائقه و فرهنگ مردم از طریق تدوین و اعمال
استانداردها و روشهای تجربه شده و اصول صحیح تولید گندم، آرد و خمیر و پخت
نان.
10- ارتقاء بهره وری در چارچوب سیاست های زیر:
- تحول رویکرد تحقق درآمد ملی به سمت اتکای هرچه بیشتر به منافع حاصل از کسب و کار جامعه.
- افزایش بهره وری با تأکید بر استقرار نظام تسهیم منافع حاصل از بهره وری از طریق:
- حداکثر سازی ارزش افزوده و منافع ناشی از سرمایه های انسانی، اجتماعی و مادی با تأکید بر اقتصاد دانش پایه.
- استقرار ساز و کارهای انگیزشی در نظام پرداخت ها در بخش عمومی و بنگاهی.
- استقرار بودجه ریزی عملیاتی و بهبود فرآیند تخصیص منابع کشور براساس منافع اقتصادی و اجتماعی.
- اصلاح ساختارهای ارزیابی و ارزشیابی، اتخاذ رویکرد نتیجه گرا و اجرای حسابرسی عملکرد در دستگاههای دولتی.
- اصلاح قوانین و مقررات، روش ها، ابزارها و فرآیندهای اجرایی.
- اولویت توانمند سازی نیروی کار در کلیه برنامه های حمایتی.
